سلف سرویس

✅️سلف سرویس !!

"امت فاکس" نویسنده و فیلسوف معاصر ایرلندی 

در اولین سفر خود به آمریکا برای صرف غذا به رستورانی رفت.

او در گوشه ای به انتظار پیش خدمت نشست 

اما کسی به او توجه نمیکرد.

از همه بدتر افرادی که بعد از او وارد شده بودند همگی مشغول خوردن بودند.

پس از چند دقیقه با ناراحتی از مردی که برسرمیز مجاور نشسته بود پرسید:

من ۲۰ دقیقه است که اینجا نشسته ام؛

چرا پیشخدمت به من توجه نمیکند،

درحالی که همه مشغول خوردن هستند 

و من درانتظار نشسته ام؟

مرد پاسخ داد:

اینجا "سلف سرویس"است؛

به انتهای رستوران بروید هرچه میخواهید درسینی بگذارید پول آن را بپردازید و غذایتان رامیل کنید.

"امت فاکس" بعدها دراین خصوص نوشت:

"احساس حماقت میکردم؛

وقتی غذا را روی میزگذاشتم ناگهان به ذهنم رسید

که زندگی هم در حکم سلف سرویس است.

همه نوع رخداد ،فرصت،موقعیت،شادی و غم 

در برابر ما قرار دارد.

درحالی که اغلب ما بی حرکت روی صندلی خود چسبیده ایم و آنچنان محو این هستیم که دیگران در بشقاب خود چه دارند و دچار شگفتی شده ایم که او چراسهم بیشتری دارد!

ولی به ذهنمان نمی رسد از جای خود برخیزیم و ببینیم چه چیزهایی فراهم است وبرداریم!!

تغییر زندگی

‌آدمها فکر می‌کنند اگر یک بار دیگر متولد شوند جور دیگری زندگی می‌کنند. شاد و خوشبخت و کم اشتباه خواهند بود.

فکر می‌کنند می‌توانند همه چیز را از نو بسازند، محکم و بی‌نقص!

اما حقیقت ندارد. اگر ما جسارت طور دیگری زندگی

کردن را داشتیم، اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم، اگر آدم ساختن بودیم، از همین جای زندگیمان به بعد را میساختیم.

هفت گناه اجتماعی از نگاه گاندی

مهاتما گاندی، در سال 1925 هفت مورد را به عنوان هفت گناه 

اجتماعی در روزنامه‌ی هند جوان منتشر کرد و گفت این قسمتی از 

نامه به یک دوست است.

او سالها بعد در سال 1947 همچنان بر باور خودش بود و آن فهرست 

را روی کاغذ برای نوه‌اش نوشت.

او به نوه اش توضیح داد که ریشه‌ی خشونت در جوامع یکی از این 

هفت مورد است و حدود سه ماه بعد، خود توسط یک هندوی 

افراطی ترور شد:

زندگی...

فهرست ای کاش‌ها (حسرت‌ها و پشیمانی‌ها)

 

کافی است پای صحبت چند انسان میانسال یا مسن بنشینیم و آنها آنقدر صداقت و شجاعت داشته باشند که از اشتباهاتشان بگویند. خیلی زود متوجه می‌شویم که فهرست حسرت‌ها و پشیمانی‌ها برای بسیاری از انسانها، طولانی‌تر و دردناک‌تر از فهرست دستاوردها و موفقیت‌هاست.

جنبه‌ی دردناک‌تر ماجرا هم اینجاست که آنها، عموماً حسرت چیزهایی را می‌خورند که به دست آوردنشان آنقدر دشوار نبوده یا اینکه برای آنچه به دست آورده‌اند، بیشتر از آنچه می‌ارزیده هزینه کرده‌اند.

برخی از این موارد را تحت عنوان فهرست ای کاش‌ها برای شما تنظیم کرده‌ ایم. اگر خودتان یا اطرافیانتان، موارد دیگری را هم در ذهن دارید، خوشحال می‌شویم که برای ما بنویسید.

پنج تصمیم مهم زندگی ما چه بوده است؟

دیشب، شاید حدود دو یا سه بود که از خواب بیدار شدم و روی صفحه‌ی موبایلم، عنوان یک ایمیل نظرم را جلب کرد: پنج تصمیم مهم زندگی.

دوستی – که نمی‌شناسمش – ایمیلی فرستاده بود و بعد از اظهار لطف و مهربانی، نوشته بود: «محمدرضا. سوالم کوتاه است. خیلی کوتاه. اگر این ایمیل رو دیدی، برای من پنج تا تصمیم مهم زندگیت رو که به نظرت روی روند زندگیت تاثیرگذار بوده، بنویس. توضیح نمی‌خوام. کوتاه بنویس».

از اون سوال‌ها بود که نمی‌شد از کنارش به سادگی گذشت. موبایل رو خاموش کردم و به سقف خیره شدم. داشتم فکر می‌کردم شبیه این چالش‌هایی است که جوان‌ترها در شبکه‌های اجتماعی راه می‌اندازند و بعد هم از پیروزی در آنها، احساس غرور می‌کنند. اما چه می‌شد کرد که سوال وسوسه انگیزی بود.

چراغ را روشن کردم و کاغذ و خودکارم رو – که مثل اسلحه‌ی سرد زیر بالش پنهان می‌کنم – در آوردم. بالای صفحه نوشتم: ماندن در ایران.

قانون دانه

نگاهی به درخت سیب بیندازید.
شاید پانصد سیب به درخت باشد که هر کدام حاوی ده دانه است. خیلی دانه دارد نه؟
ممکن است بپرسیم: “چرا این همه دانه لازم است تا فقط چند درخت دیگر اضافه شود؟”

اینجا طبیعت به ما چیزی یاد می‌دهد:

اکثر دانه‌ها هرگز رشد نمی‌کنند. پس اگر واقعاً می‌خواهید چیزی اتفاق بیفتد، بهتر است بیش از یکبار تلاش کنید.

از این مطلب می‌توان این نتایج را بدست آورد:

- باید در بیست مصاحبه شرکت کنی تا یک شغل بدست بیاوری.

- باید با چهل نفر مصاحبه کنی تا یک فرد مناسب استخدام کنی.

- باید با پنجاه نفر صحبت کنی تا یک ماشین، خانه، جاروبرقی، بیمه و یا حتی ایده‌ات را بفروشی.

- باید با صد نفر آشنا شوی تا یک رفیق شفیق پیدا کنی.

وقتی که “قانون دانه” را درک کنیم دیگر نا امید نمی‌شویم و به راحتی احساس شکست نمی‌کنیم.
قوانین طبیعت را باید درک کرد و از آن‌ها درس گرفت.

افراد موفق هر چه بیشتر شکست می‌خورند، دانه‌های بیشتری می‌کارند.

قدر رویاهایت را بدان…

گاه گاهی، در تراکم کار و زندگی، چشم هایت را ببند و پا به دنیای رویا بگذار.

نگرانم که فرصت دیدن رویا را، در میانه ی تلاش و تقلای بی پایان دنیا، به دست فراموشی بسپاری.

رویا، توانمندی شگفت انگیز انسان است.

هیچ حیوانی رویا ندارد.

رویا خواب نیست.

خواب، بازی شبانه مغز است با آنچه در روز دیده است.

مانند کودکی که کتابهای کتابخانه ی پدر را، برگ به برگ پاره میکند و میکوشد با چسباندن آنها کنار هم، کتاب تازه ای بسازد.

رویا خیال نیست.

خیال، فرار به فردا است.

خیال، بازی آنها است که به  دنیا و آنچه در آن است دل بسته اند.

کار نیک

اگر جای دانه هایت را که روزی کاشته ای فراموش کردی،

باران روزی به تو خواهد گفت کجا کاشته ای !!!

"پس خیر را بکار،

بالای هر زمینی... و زیر هر آسمانی ....

برای هر کسی !!!

تو نمیدانی کی و کجا آن را خواهی یافت!! که کار نیک هر جا که کاشته شود به بار می نشیند ...

اثر زیبا باقی می ماند، 

حتی اگر روزی صاحب اثر دیگر حضور نداشته باشد.

خدای من

دلم ﻣــﮯ ﺧــﻮﺁﻫَــﺪ ﺁﺭاﻡ ﺻـِـﺪﺍﻳَﺖ ﮐُــﻨَــﻢ:

 " ﺍﻟﻠّﻬُﻤـَّ ﯾـﺎ ﺷـﺎﻫـِﺪَ ﮐُـﻞِّ ﻧـَﺠْـﻮﻯ " 

ﻭ ﺑـِـﮕـــــــــﻮﯾَــﻢ ﺗــﻮ ﺧــﻮﺩ ِ ﺁﺭاﻣـِـــــــــﺸــﮯ

ﻭ ﻣـَـﻦ ﺧــﻮﺩ ِ ﺧــﻮﺩ ِ ﺑــﯿــﻘَــﺮﺁﺭ...

ﺧﺪﺍﯾــــــﺎ !

ﺧــــﺮﺍﺑﺖ ﻣﯽ ﺷــــﻮﻡ

ﻣﺮﺍ ﻫﺮ ﮔــــﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧـــــﻮﺍﻫﯽ ﺑﺴـــــﺎﺯ ...

 " ﺍِﻟﻬـــــﯽ ﻭَ ﺭَﺑـّــــﯽ ﻣَﻦْ ﻟـــــﯽ ﻏَﯿْﺮُﮐـْـــ "